Zawód grabarza jest jedną z tych profesji, które przez wieki były obrosłe w różnego rodzaju mity i stereotypy. Może dlatego tak wiele osób zastanawia się, jakie wymagania należy spełnić, aby móc wykonywać ten zawód, oraz czy istnieją jakieś specjalne obostrzenia dotyczące płci.
Rozpoczynając od podstaw, warto zaznaczyć, że zawód ten nie jest tak tajemniczy, jak mogłoby się wydawać, i pod względem formalnym nie jest wymagane posiadanie specjalistycznych kwalifikacji czy ukończenie dedykowanych szkół. Dlatego też, aby zostać grabarzem, wystarczy zazwyczaj wykształcenie podstawowe lub średnie. Ponadto, praca ta nie jest ograniczona jedynie do mężczyzn – również kobiety mogą pełnić role w tym zawodzie, jeśli oczywiście takie posiadają zainteresowanie i czują, że radzą sobie z wymaganiami, jakie niesie za sobą praca na cmentarzu.
Zależnie od miejsca pracy, mogą istnieć pewne wymagania dodatkowe, takie jak umiejętności socjalne do komunikacji z rodzinami zmarłych czy podstawowa znajomość obrzędów pogrzebowych. Niektóre zakłady pogrzebowe mogą również oczekiwać umiejętności organizacyjnych czy wiedzy na temat konserwacji grobów i terenów zielonych.
Jeśli chodzi o specjalistyczne edukacje w tym kierunku, są one rzadkością, ale w niektórych krajach, jak na przykład w Niemczech, istnieją szkoły, które oferują kierunki kształcące w zawodzie technik grabarz. Są to jednak opcje uzupełniające, a nie wymóg konieczny do podjęcia pracy.
Wbrew przekonaniom, że zawód grabarza przekazywany jest z pokolenia na pokolenie, branża ta jest otwarta na nowe osoby, które nie posiadają rodzinnego doświadczenia w tym fachu. Ważne są chęci do pracy, odpowiednie podejście do kwestii śmierci i żałoby oraz gotowość do wykonywania obowiązków związanych z utrzymaniem cmentarza.
Podsumowując, aby zostać grabarzem, nie jest wymagane posiadanie wieloletniego wykształcenia ani szczególne tło rodzinne. Praca w tym zawodzie jest dostępna dla każdego, niezależnie od płci, który wykaże się odpowiednimi cechami oraz umiejętnościami interpersonalnymi. To zawód, w którym liczy się przede wszystkim szacunek dla zmarłych i ich bliskich.